006. Never throw me to water !

-Obudzi się ? 

-Chyba tak. 

-A oddycha ?

Poczułam delikatny dotyk czyjegoś ucha na moim brzuchu.

-Oddycha. 

-Jak myślicie, wszystko z nią dobrze ?

-Było nie ciągnąć Zayna, to on by nie złapał jej ! 

-Ej to był wypadek ! 

-Dobra, nieważne. Jest przytomna i to jest najważniejsze. 

-Jesteście idiotami, ty Niall w szczególności, twój przyjaciel nie umie pływać a ty chcesz go zabić ! 

-To nie było wcale tak !

I słuchałam tak ich głupiej rozmowy. Na ten krzyk Nialla od razu otworzyłam oczy i zaczęłam kaszleć. Zobaczyłam całą piątkę pochyloną nade mną. 

-Jesus, ja żyję ? - spytałam ciężko oddychając. 

-Tak, na szczęście. - ktoś pomógł mi się podnieść z tyłu za ramiona. 

-Koc ! Szybko ! - zawołał Hazza. Liam pobiegł po to o co prosił i po chwili założył mi na plecy. Marzłam, na sam widok wody. Przechodziły mnie ciarki i miałam gęsią skórkę. Nie umiałam pływać, tak, lęk przed wodą dał o sobie znać. 

-Ahh... Tak mi przykro Tori że cię wciągnąłem, ale to wszystko przez Nialla ! - powiedział Malik. Musiałam milczeć, jakoś nawet szczęka mi zastygła. 

-Czemu nic nie mówisz ? Zawsze masz jakiś tekst na temat wszystkich i wszystkiego. - powiedział Louis. 

-To prawda, ale... 

-Może przestańmy tak nawzajem się winić,bo to do niczego nie doprowadzi. Lepiej mów jak sie czujesz.

-Harry, czuję się okropnie, boję się wody ! Boję... Od dziecka, mam dość... Kto mnie wyciągnął ? - spytałam i po policzku popłynęła mi samotna łza strachu - I teraz pokazałam swoją słabą strone... Wygłupiłam się jak pies. 

-Nie wygłupiłaś się, to... Ja  cię wyciągnąłem a Niall zabrał na kładkę. 

-Wiesz że uratowałeś mi życie, prawda ?

-Tak i nie dostanę nic za to ? - uśmiechnął się łobuzersko. Natchniona jego słowami rzuciłam mu się na szyję i pocałowałam w jego mokry policzek. Po chwili uświadomiłam sobie co ja robię.

-Matko Kochana, co ja wyprawiam ? - powiedziałam do siebie. 

-Mi tam pasuje ! - zawołał uradowany loczek. Mój piorunujący wyraz twarzy od razu powrócił. 

-Hm... Czemu tylko on dostał nagrodę ? - spytał oburzony Niall. 

-To wszystko twoja wina Niall, gdybyś nie pociągnął Zayna... W ogóle po co ty to zrobiłeś ? Przecież on nie umie pływać ! Co ty ćwiczysz ?

-Ja tylko... Ja... Nieważne już, kiedyś wam powiem. 

-Kiedyś... - powtórzyłam z drwiną - Kiedyś pewnie mi powiesz, no ale dobrze że nikomu się nic nie stało. 

-Ale czy ty się dobrze czujesz ? Masz kolor ściany ! 

-Tak Liam, dobrze się czuję. Nie martw się. - wyprostowałam się i owinęłam mocniej ręcznikiem, by poczuć ciepło. Od razu lepiej. 

Miałam już serio troszku dość.

Wróciliśmy do domu, nikt nie odezwał się ani słowem. Przebrałam się w czyste ciuchy. 

     Usiadłam na kanapie w salonie piorunując całą piątkę wzrokiem. Nie miałam ochoty jeść, spać, pić... Nie chciałam nic. Byłam zmęczona i zrezygnowana w z jednym. 

-Weź to, wypij. - Liam wracając z kuchni podał mi kubek jakiegoś ciepłego napoju. 

-Co to ? - spytałam wąchając.

-Spróbuj. 

-Jeśli coś tam dosypałeś to nie ręczę za siebie. - wszyscy oczywiście na te słowa zareagowali śmiechem. Wzięłam łyk i poczułam że od razu robi mi się lepiej - Dzięki. A teraz powiesz co to ? Skręca mnie w żołądku.

-Przegotowana woda z sokiem. - odparł. 

-Uu... Jakie twórcze. - powiedziałam pół żartem pół serio.

-Ma skręcać. - dodał. Uśmiechnęłam się i przechyliłam całość. Zrobiło mi się bardzo ciepło. Było już wszystko w porządku. 

-Od razu lepiej. - powiedziałam owijając się kocykiem - Następnym razem Niall, obiecuję że wrzucę cię bez poczucia winy. - wszyscy oprócz NIEGO zaczęli się śmiać, wraz ze mną. 

      Cały wieczór spędziliśmy gadając i wygłupiając się. Przyznam, że trochę ich nawet polubiłam. Nasze stosunki o jeden stopień się poprawiły. Mam nadzieję że następne dni również zmienią mnie w przeszczęśliwą dziewczynę, jaką jestem na razie. 

__________________________________________

I jak wam się rozdział podoba ? Komentujcie <3