13. Easy situation

Postać poboczna:

Aaron Fisher 

Szłam parkiem w stronę domu cała w dreszczach. Stres wziął mnie całą, oczywiście Niall jeszcze mnie gonił, ale wydaje mi się że go zgubiłam - nie wiem, nie oglądałam się za siebie. 

-Stój... - usłyszałam czyjś głos. Znałam ten głos, jednak nie był to Horan. Chłopak zatrzymał mnie. 

-No co ?! - spytałam zbulwersowana.. Aaron, mój pierwszy były chłopak, chodziłam z nim przez jakiś tydzień ! To jak nic. 

-Nie wiedziałem, że tak szybko uciekniesz od tych pedałków. - zakpił. Uśmiechnęłam się cokolwiek sztucznie, tak z dezaprobatą, by nie dać mu tej satysfakcji, że mnie bawi, bo było inaczej. 

-Po pierwsze: pedałkiem to jesteś ty, po drugie: przyjechałam tu tylko na parę dni, do Pattie, dziadków i... Deklana oraz reszty znajomych, więc wybacz, ale wracam niedługo. 

-Ja pedałem ? W końcu z tobą byłem.

-Bo nie potrafiłam ci odmówić, z każdym dniem byłeś... Hm... - wzięłam duży wdech - Bardziej nieznośny. 

-Za to ty nadal jesteś gorącym kąskiem...

-Nie pozwalaj sobie. 

-Bo?

-Bo ci przywalę. 

-Ty ? Taka drobna kruszyna ? 

-Następny. - prychnęłam - Deklan ze mną zerwał , zadowolony jesteś ? 

-Owszem, więc... Możemy znów się zejść. Ty i ja. 

-Nie to miałam na myśli, tylko cię informuję. A teraz alivederci. - chciałam odejść, ale on znów mnie złapał za ramię. 

-Co jeszcze ? 

-Co ty taka zła ? - odpowiedział mi pytaniem. Westchnęłam głęboko. 

-Dopiero co dowiedziałam się, że Deklan i Holly są razem ! Głuchy ? 

-Nie mówiłaś, że to przez niego. 

-To teraz już wiesz. 

-W takim razie ja jestem dostępny, nadal, Emma i ja już nie jesteśmy razem, jak chcesz, mogę z nim o tym pogadać. 

-Nie ma tu już nic do gadania, jest jak jest. Ty i ja... Różnimy się - ty słuchasz metalu, heavy metalu, a ja pop i rock, to inna bajka.

-Ale żeś dowaliła...! Przemyśl to, mam nowe glany.

-Nie lecę na twoje glany, wróż że normalne adidasy, a nie tylko sobie obtarcia robisz. 

-Tak mi wygodniej. 

-Nieważne, zdejmij tego kolczyka w wardze i zmień buty, to pogadamy... 

-Czyli jednak mam szansę ? 

-Możliwe, jeszcze nic nie zasugerowałam. Żegnam cię satanisto. - ruszyłam przed siebie i jeszcze usłyszałam jak Aaron woła za mną: "Ale ja jestem chrześcijanem!", ale to było już serio mało ważne. 

*****

Wparowałam do domu jak gdyby nigdy nic i spojrzałam na zegarek wiszący na ścianie. 17.45, teraz miałam zadzwonić do taty. Chciałam normalnie, spokojnie sobie wejść do góry, jak babcia za mną zawołała...

-Tori !

Osz kurde...

-Tak babciu? - spytałam najmilej jak się tylko da.

-Pójdziesz po dziadka do wujka Joe, zasiedział się, a zaraz będzie kolacja.

-Ale dlaczego akurat ja ?

-Bo ja muszę zrobić pranie i przygotować tę nieszczęsną wieczerzę. 

-Babciu, ja muszę do taty zadzwonić.

-Wnuczuś, to ci zajmie pięć minut, wujek Joe przecież mieszka przecznicę stąd, nie odbiera telefonu, więc jak mam się z nim porozumieć ? Bynajmniej nie telepatycznie.

Dziadek i jego słuch. - pomyślałam i z powrotem wyszłam z domku. Ruszyłam do wujka Joe, mieszkał na Letterdone Street 23 (nawet szczegóły się liczą). Wujek, najstarszy żyjący brat mojej babci to wielki karciarz, mieszkał ze swoją żoną, moją, dobrą ciotką Mariel w małym, czerwonym domku z pasiastą skrzynką na listy, obok którego rosłe, delikatne bzy. Typowe... Zwykle dziadek jak już gra w tego pokera, to nie idzie go odciągnąć, chodzi o pieniądze, duże pieniądze o której grają już dobre 10 lat. Zapukałam do żółciutkich drzwi, były takie neonowe, że za każdym razem dostawałam oczopląsu. 

-Ooo... Co za miła niespodzianka Tori ! - wykrzyczała ciotka swoim piskliwym głosem.

-Ciociu,  byłam u ciebie tydzień temu w piątek, jeszcze zanim tata mi powiedział, że przeprowadzamy się do Londynu.. Zupełnie przed dniem kiedy jechałam na koncert.

-Ten twój tata to zawsze wydziwiał. I co ? Dobrze ci się żyje ? 

-Średnio, mieszkamy jeszcze z tymi chłopcami z One Direction, przyjechałam tu z Niallem. - powiedziałam wchodząc do środka, przytulnego korytarzyka, na którego ścianach są liczne zdjęcia i portrety dzieci i każdego potomka rodziny. Naturalne w mojej pokręconej rodzinie. 

  Po godzinie jakoś oderwałam dziadka od kart, pożegnałam się z ciotką i wujkiem Joe, po czym oboje ruszyliśmy w drogę do domu.

-Wiesz dziadku, ja nadal nie wiem po co wy gracie w te karty, nie skończy się to nigdy.

-Kiedyś to zrozumiesz, Tori. Nie gramy tylko dla pieniędzy, tu też chodzi o sprawy rodzinne.

Zrobiłam minę typu wtf ?! .

-Dziadku, kochasz mnie? - spytałam.

-Co to za pytanie? Oczywiście, że cię kocham, ale cóż to ma do rzeczy?

-To nie gadaj głupot ! Jakie sprawy rodzinne? Gracie w tę grę już od czterdziestu lat ! Dziadku, poker na pieniądze dawno wyszedł z mody.

-Może i masz rację, ale ja nie spocznę póki nie wygram, przepraszam skarbie, ale to naprawdę dla mnie ważne.

-Ahh... - westchnęłam tylko i ruszyłam dalej z dziadkiem pod ramię. Był to mężczyzna w sile wieku, lecz bardzo kościsty i energiczny jak na starszego człowieka. Miał siłę na wszystko, czasami chorował na serce, zupełnie jak ja, jednak on nadal twierdził, że wszystko z nim dobrze. I na pokerze się skończyło. Niestety, ale ludzie już po jakimś czasie zdają sobie sprawę z tego, że życie nie ma dla nich przygotowanego lepszego losu i robią to co ich zdaniem jest już niekorzystne. Przenoszą się na inne śmieci, tak samo będzie ze mną, wiem to dobrze. Bo co z tego, że będę do czasu mieszkać i żyć pod jednym dachem z piątką chłopców i tatą, z którym prawie nie mam kontaktu? Nic i tak to mi nic nie da. Na razie nie jestem hejtowana przez ich fanki, bo nikt póki co nie wie, że z nimi mieszkam, ale zaraz pewnie wszystko zacznie się komplikować, Niall'a i mnie pewnie na tym lotnisku razem widzieli, więc... Sami wiecie, plotki roznoszą się szybko. 

__________________________________________________________

Hej. Przepraszam, że tak długo nic nie dodawałam, ale net mi się schrzanił i trochę musiałam poczekać zanim  go naprawią. No ale macie wreszcie piękny i długi rozdział. <3 CZYTAŁAM WSZYSTKIE KOMENTARZE i BARDZO SIĘ CIESZĘ, ŻE TAK WAM ZALEŻY NA DALSZYM BIEGU WYDARZEŃ. Tylko że teraz jestem rozerwana, nie wiem co mam zrobić. Jedni piszą - niech będzie z Harrym, inni że z Niallem i pojęcia nie mam co począć. Zrobię to tak jak w demokratycznym kraju: przeprowadzę ankietę i niech największy głos ludu zdecyduje. <3